Obszar badawczy Pracowni:
Pracownia powołana została w 2020 roku i jest strukturalnie podporządkowana Zakładowi Kultur Egiptu i Bliskiego Wschodu. Jej głównym obszarem badawczym jest archeologia życia codziennego, również w aspekcie religijnym, na Bliskim Wschodzie w okresach wczesnych, to jest od pradziejów do późnego okresu żelaza. Zakres geograficzny, w ramach którego podejmowane są badania, dotyczy obszarów Mezopotamii, Syro-Palestyny, Anatolii, terytorium współczesnego Iranu, a także Półwyspu Arabskiego.
Podejmowane zagadnienia koncentrować będą się z jednej strony na poszczególnych kulturach, z drugiej traktować będą problematykę życia codziennego ponadregionalnie i międzykulturowo. Studiami objęte zostaną aspekty kultury materialnej ściśle związanej z elitami, jak również takie, które towarzyszyły na co dzień pozostałym członkom/warstwom społeczeństwa. Istotnym elementem będą zagadnienia dotyczące kultury duchowej, analiza których podejmowana będzie między innymi w oparciu o studia nad ikonografią oraz wybranymi zespołami zabytków, na przykład plastyką figuralną.

Tematy badawcze:
Głównym tematem badań Pracowni będzie analiza zabytków ruchomych (drobnych) pochodzących z różnego typu stanowisk archeologicznych w ich aspekcie utylitarnym, symbolicznym i religijnym. Obecnie prowadzone badania dotyczą:
- mezopotamskiej plastyki figuralnej – badania prowadzone przez dr. Macieja Makowskiego nad figurkami glinianymi z III i II tysiąclecia p.n.e. (temat podjęty m.in. w monografii z 2016 roku „Tell Arbid I: Clay figurines”)
- ozdób osobistych jako aspektu kultury materialnej w Lewancie, Mezopotamii i na półwyspie Arabskim w epokach brązu i żelaza – badania nad materiałami, technologiami i dystrybucją prowadzone przez dr. Zuzannę Wygnańską,
- ikonografii na pieczęciach z III i II tysiąclecia z Półwyspu Arabskiego – badania w ramach przygotowywania doktoratu prowadzone przez mgr Dominikę Majchrzak.